Leesclub: De naamloze Koningin

Boekrecensies: De naamloze koningin - Rebecca McLaughlin door: diverse leden van de 'we love books' club

Het verhaal:

Iedereen verwachtte dat de dochter van de koning troonopvolgster zou zijn. Niemand had gedacht dat ík het werd.
Op zich ook wel logisch, want wie ben ik nou helemaal? Een Naamloze, iemand die hoort bij de laagste kaste in de maatschappij. Iemand die niet eens gemist zou worden als ze verdwijnt – zoals zo velen van ons de laatste tijd doen.
De kroontatoeage op mijn arm is echter onmiskenbaar. En die betekent dat ik de nieuwe koningin zal zijn. Ik zal moeten regeren in een paleis waarin de gangen gevaarlijker zijn dan de straat. Omringd door mensen die me liever dood zien, die me dwingen de troon af te staan, of anders... Maar wat gebeurt er met alle andere Naamlozen als ik hen hun zin geef?

Een royal fantasy met een dystopisch tintje, een wereld waarin zelfs je beste vrienden je verraden voor de juiste prijs.

Lees hier de recensie van Yonina:

Don't Judge A Book By Its Cover gevalletje:

De naamloze Koningin – Rebecca McLaughlin   *door het lot gekozen, door de straat gevormd.

1e indruk:

Kaft **  ik vind de witte letters de aandacht wegtrekken van de art, die daardoor niet opvalt en ook wat simplistisch oogt.

Flaptekst ** Trekt me niet zo, lijkt me een combinatie van de Grishaverse/de terugkeer van de koningin/ Evermore.

Verwachting: Aan de hand van de flaptekst verwacht ik een dertien in dozijn verhaal over een gewoon meisje dat een heldin/koningin word.  Oh en ze word vast ook verliefd op de schurk in het verhaal.

Aan het begin stoorde de bladspiegel me, het lettertype had wel iets groter gemogen, met een grotere witregel. Maar eenmaal in het verhaal merkte ik niets meer van de bladspiegel, want ik zat vanaf de tweede bladzijde in het verhaal.

Het was dan ook niet wat ik ervan verwacht had. Niets is wat het lijkt en toch is alles wat het moet zijn in dit verhaal.

Het is een emotionele achtbaan van kaft tot kaft en het is heel lastig om dit boek aan de kant te leggen. (Dat heb ik dan ook niet gedaan).

Allereerst was ik geërgerd en zelfs een beetje boos over de situatie waarin Coin en Hat zich bevinden (Waarom gedraagt Coin zich zo naar Hat)? Daarna woede over de hele situatie in Seriden en de manier waarop de edelen zich boven de naamlozen verheven voelen. En soms was ik zelfs ontroerd, zoals wanneer naamloze dingen/gevoelens eindelijk een naam krijgen.  Naarmate het boek zijn einde naderde was ik zelfs af en toe bang over de afloop.

Zodra je denkt dat het verhaal een bepaalde kant op gaat, krijg je als lezer weer wat meer informatie, waardoor het verhaal een hele andere wending neemt.  Het hele verhaal is goed onderbouwd alleen het einde mocht van mij wat verder uitgewerkt worden. Ben toch wel benieuwd hoe het na de slotscene verder gaat.

Totaal geef ik het boek ** 4 sterren van de vijf.

Bekijk hier de recensie van Kimberley:

https://creabijkim.nl