Leespanel: Liefde & Geluk

Recensie  Liefde & Geluk - Jenna Evans Welch door Franka:

Je wordt meteen midden in het verhaal gegooid zonder enige context, hierdoor heb je even de tijd nodig om in het verhaal te komen. Hierdoor heb je geen hoofdstuk waar je niks anders leest dan de omschrijving van de hoofdpersonen. Zelf vind ik dit goed passen bij het boek, omdat door het feit dat het verhaal voor de lezer niet bij ‘het begin’ begint er een extra factor aanwezig is, waardoor je verder wilt blijven lezen.
Het boek was niet heel spannend, maar wel lekker om op een vakantiedag of in het weekend in een dag uit te lezen. Het boek bevat geen grote plot twists, maar is ook niet al te voorspelbaar. Een aantal gebeurtenissen uit dit boek waren wel te verwachten.

Liefde & Geluk wordt afgewisseld tussen flashbacks, het heden en korte fragmenten uit een reisgids (Ierland voor mensen met liefdesverdriet: een onconventionele gids voor het smaragdgroene eiland, derde druk). Deze verschillende segmenten zijn makkelijk te herkennen door de verschillende lettertypes. Een concrete hoofdstukindeling is er niet, maar het boek is wel op te delen in een herhalend patroon. Zo begin je met een fragment uit de reisgids waarop het verhaal in het heden vervolgd waarin o.a. het liefdeshuiswerk van het daarvoor genoemde fragment wordt gedaan, de flashbacks komen af en toe voorbij en zijn vaker niet meer dan een pagina lang.

Alhoewel deze reisgids buiten dit boek niet bestaat had dit zo kunnen zijn. Deze gids neemt je mee naar prachtige plekken in Ierland, waardoor je ook al zit je op de bank te lezen toch een beetje op vakantie kan. Ook het huiswerk wat de gids hen meegeeft om het liefdesverdriet te verwerken klinken me niet onlogisch in de oren. Maar voor liefdesverdriet moet je niet bij mij zijn, want daar heb ik in tegenstelling tot dit boek geen verstand van.

Mijn favoriete persoon uit het boek is Rowan of Addie.
Addie is een stoere tante die niet verblikt of verbloosd als ze haar broer naar de grond moet werken om hem tegen te houden, maar kan ook zeker verdrietig zijn. Ondanks dat ze het spannend vindt om de consequenties van thuis onder ogen te moeten komen stort ze zich volledig in een avontuur met haar broer en Rowan, die zich door de ruige natuur laten leiden door hun favoriete band Titletrack.
Nu ik het hele ontstaansverhaal van deze band heb gevolgd vind ik het wel een beetje jammer dat de band niet echt bestaat. Ik ben nieuwsgierig naar hoe ze zouden klinken en waarom Ian er zo gepassioneerd over kon schrijven in zijn blog.

Rowan, omdat hij zijn uiterste best doet om de rust in de auto tussen Ian en Addie te bewaren. Ook biedt hij een luisterend oor als dat nodig is en is een echte, trouwe vriend voor Ian en langzaam maar zeker ook voor Addie.

De romance die tussen deze twee ontstaat is zeker geen verassing, maar is niet te nadrukkelijk aanwezig. Natuurlijk hebben ze in het boek hun momenten samen, maar dit gaat niet ten koste van Ian, hij wordt geen derde wiel tijdens zijn eigen roadtrip.

En ergens denk ik, na dit boek gelezen te hebben. Dat de leden van Titletrack ook last hadden van liefdesverdriet. De belangrijkste plekken voor deze band en de plekken waar het liefdesverdriethuiswerk gedaan moet worden komen grotendeels met elkaar overeen. Is dat alleen toeval?

Nog een leuk ding dat me is opgevallen, wat verder compleet los staat van het verhaal, maar wel even vermeld moest worden, is dat in het boek beschreven wordt dat Rowan een glimlach heeft met één kuiltje. Voorin het boek staat dat Jenna Evans Welch dit boek voor haar dochter Nora Jane heeft geschreven, daarin maakt Jenna een referentie naar haar mooie glimlach met één kuiltje.
Ik denk dat Rowan zijn kuiltje daarvandaan komt.

Ik kan niet veel over het einde van het boek zeggen zonder dat ik veel spoilers weggeef, dus ik ga zo vaag mogelijk proberen te blijven. Het einde bevat een prachtig moment tussen oude en nieuwe vrienden, die samen (met heel veel vreemden) een moment hebben dat niet snel vergeten zou worden. Ook vond ik het heel leuk dat er een epiloog was, hierdoor eindigt het verhaal niet in Ierland, maar wordt het verhaal afgesloten op de plek waar in eerste instantie alle ellende is begonnen. 

Al met al zou ik dit boek zeker aanraden voor diegenen die van reizen houden, je leest namelijk veel over de ruige natuur. En eigenlijk aan iedereen, die hun eigen verstand even op nul willen zetten en zich volledig willen verliezen in een nieuw boek. Er zitten grappige momenten in het boek, waardoor ik zo nu en dan hardop in mijn kamer zat te lachen, maar er worden ook zeker moeilijkere onderwerpen besproken. Ook leer je dat liefdesverdriet in allerlei soorten voor kan komen.
Als je wat meer van spanning en avontuur houdt is dit boek misschien niet iets wat je meteen zou oppakken, maar dit boek is zeker de moeite waard om een keer wat anders te proberen.

Groetjes Franka